قبل از اینکه بخواهیم در مورد پیوند استخوان برای کاشت ایمپلنت توضیح دهیم بهتر است کمی در مورد کاشت ایمپلنت و نقش استخوان فک در این فرآیند بدانیم.
هنگامی که فردی با سلامت عمومی، دندان خود را به دلیل بیماری پریودنتال، آسیب یا عفونت دیگری از دست میدهد، ایمپلنت دندان یک راه حل عالی، ایمن و طولانی مدت برای حل این مشکل است. ایمپلنت یک ریشه مصنوعی برای دندان است که متخصص پریودنتولوژی و جراحی ایمپلنت آن را در فک بیمار قرارمیدهد، تا دندان را در جای خود ثابت نگه دارد. ایمپلنتها بعد جای گذاری توسط پزشک کاملا طبیعی به نظر میرسند و پس از تکمیل فرآیند، دقیقاً مانند دندانهای طبیعی عمل میکنند.
ایمپلنتها همچنین میتوانند به حفظ دندانهای دیگر کمک کنند، زیرا برای محکم شدن به دندانهای کناری متکی نیستند. همچنین پیوند استخوان ممکن است بخشی ضروری از فرآیند کاشت ایمپلنت دندان باشد. گفتنی است که ایمپلنت ها را فقط میتوان در استخوان فک قرار داد، و زمانی که دندانها برای مدتی از بین رفته باشند، استخوان فک نیز حجم خود را از دست میدهد. به همین دلیل از پیوند استخوان به عنوان تکنیک جایگزینی استخوان از دست رفته استفاده می شود تا بتوان، از ایمپلنت برای بازگرداندن لبخند شما استفادهکرد. در این مقاله همه چیزهایی را که باید در مورد پیوند استخوان برای ایمپلنت های دندانی از جمله نحوه پیوند استخوان، عوارض پیوند استخوان و مراقبت های بعد از عمل را بدانید، خواهید بافت. آنچه در ادامه می خوانیم.
در ابتدا دندانپزشک ناحیه را با بی حسی موضعی بی حس میکند. سپس، برش کوچکی در لثههای شما ایجاد می کند. بافت لثه مقداری به عقب کشیده میشود تا استخوان فک برای پزشک مشهود باشد. پس از تمیز کردن و ضد عفونی کردن ناحیه، دندانپزشک شما مواد پیوند استخوان را برای ترمیم نقص اضافه می کند. در اکثر موارد، پیوند استخوان با یک غشاء برای حفاظت بهتر پوشانده می شود. در نهایت بافت لثه تغییر مکان داده و محل شکاف با بخیه بسته می شود.
البته باید توجه داشت که پیوند استخوان برای ایمپلنت روش ها و دلایل خاص خود را دارد که هر کدام بنا به فراخور و شرایط بیمار مورد استفاده قرار می گیرد. پیوند استخوان معمولا در شرایط زیر صورت می گیرد.
گاهی اوقات برای حفظ برجستگی، این نوع پیوند بلافاصله پس از کشیدن دندان در حفره قرار داده می شود. این کار فضای خالی دندان از دست رفته را پر می کند و از فرورفتگی دو طرف سوکت جلوگیری می کند.
اگر دندان های شما برای مدتی از دست رفته باشد، استخوان فک نگهدارنده ممکن است نازک تر از قبل باشد. تقویت ریج باعث افزایش عرض و حجم استخوان فک میشود. بنابراین می تواند پایه ای پایدار برای ایمپلنت ها یا سایر گزینه های ترمیمی ایجاد کند.
سینوس های فک بالا درست بالای دندان های عقب بالایی شما قرار دارند. اگر دندانهای عقب بالایی از بین رفته باشند، سینوسها ممکن است به سمت پایین بیفتند و به فضایی که ریشه دندان اشغال کرده بود، آسیب بزنند. در این سناریو، شما نباید ایمپلنت ها را قرار دهید زیرا آنها به غشای سینوس نفوذ می کنند. برای رفع این مشکل، جراح دهان یا پریودنتیست شما می تواند لیفت سینوس را انجام دهد. این سبک، سینوس را به مکان مناسب خود بازمیگرداند. سپس پیوند استخوان دندانی در زیر سینوس قرار داده می شود و پایه محکمی برای ایمپلنت های دندانی در آینده ایجاد می کند.
عفونت ایجادشده بر اثر بیماری پریودنتال میتواند استخوانی را که از دندان ها محافظت می کند، فرسایش دهد. این امر می تواند باعث لق شدن دندان ها شود. پس پیوند استخوان در اطراف دندان موجود قرار داده می شود تا تحرک را کاهش دهد و حمایت بیشتری را فراهم کند.
پیوند استخوان در دهان شما به طور کلی بی خطر است. با این حال، این روش دارای عوارضی است، از جمله:
همچنین این خطر وجود دارد که استخوان شما حتی با پیوند استخوان به خوبی بهبود نیابد. اما بسیاری از خطرات با توجه به شرایط شما و دلیل دقیق پیوند استخوان متفاوت است. عموما این دلایل عبارتند از اینکه آیا از بافت اهداکننده استفاده می کنید یا نه، و همچنین سایر شرایط پزشکی همچون سن شما مدنظر قرار می گیرد. برای مثال، اگر سیگار می کشید یا دیابت دارید، پیوند استخوان شما ممکن است به خوبی بهبود نیابد. پس با پزشک خود در مورد تمام نگرانی ها، از جمله خطراتی که بیشتر در مورد شما صدق می کند، مشورت کنید.
بیشتر بدانید: علائم پس زدن ایمپلنت دندان
بعد از عمل پیوند استخوان به هیچ عنوان به زخم دست نزنید. از شستشوی شدید، تف کردن یا لمس زخم در روز جراحی خودداری کنید. ممکن است چندین بخیه در محل جراحی وجود داشته باشد. سعی نکنید بخیه ها را بردارید یا تغییر دهید. اگر بخیه ها کنده شدند، یا درد را در اطراف محل جراحی احساس کردید، نترسید و برای راهنمایی با پزشک معالج تماس بگیرید. در ادامه مهمترین سرفصل های مراقبت بعد از عمل عبارتند از:
تورم خفیف تا متوسط بعد از جراحی یک اتفاق طبیعی است. برای به حداقل رساندن تورم، یک کیسه یخ یا یک کیسه پلاستیکی یا حوله پر از یخ را روی گونه در ناحیه جراحی بمالید. یخ را تا حد امکان به طور مداوم در ۴۸ ساعت اول بمالید.
به مقدار زیاد مایعات بنوشید. اما از مصرف مایعات یا غذای داغ خودداری کنید. غذای نرم و مایعات باید در روز جراحی مصرف شود. در اسرع وقت به رژیم غذایی عادی بازگردید مگر اینکه دستور دیگری داده شود.
اگر به شما آنتی بیوتیک داده می شود، حتماً داروهای تجویز شده را طبق دستور مصرف کنید تا از عفونت جلوگیری کنید. اگر پس از عمل به شما آنتی بیوتیک داده نمی شود، به احتمال زیاد به این دلیل است که نیازی به آنتی بیوتیک نبوده یا دوز مناسب داخل وریدی در حین جراحی به شما تزریق شده است.
بلافاصله پس از جراحی فعالیت بدنی را به حداقل برسانید. اگر به ورزش فکر می کنید، توجه داشته باشید که ممکن است ضربان یا خونریزی رخ دهد. اگر این اتفاق افتاد، باید ورزش را قطع کنید. به خاطر داشته باشید که بعد از عمل از برنامه تغذیه معمولی پیروی نمی کنید. این امر ممکن است شما را ضعیف کند و توانایی شما را برای ورزش محدود تر کند.
بیشتر اشخاصی که پیوند استخوان دندانی انجام دادهاند، درد کم یا عمل بدون درد را گزارش کردهاند. فقط مطمئن شوید که تمام داروها را طبق دستور مصرف می کنید و دستورالعمل های بعد از عمل خود را به دقت دنبال می کنید.
در پایان خاطر نشان می شود که متخصصین ایمپلنت از پودر استخوان نیز که از انواع متفاوتی برخوردار است جهت پیوند زدن استخوانهای فک استفاده میکنند. جنس این پودر از آیاتیت حیوانی بوده و با توجه به عدم انتقال آلرژی و سایر عفونت ها میتواند ساختار خود را به خوبی هر چه تمام تر حفظکند. گفتنی است که پودر استخوان می تواند در درمان ضایعات پری پریودنتال موثرباشد.