ورم لثه، که به عنوان ژنژیویت نیز شناخته می شود، یکی از شایع ترین مشکلات دهان و دندان است که می تواند منجر به مشکلات جدی تر دهانی مانند بیماری های پریودنتال شود. این بیماری معمولاً به دلیل تجمع پلاک های باکتریایی بر روی دندان ها و لثه ها ایجاد می شود و در صورت عدم درمان، می تواند منجر به آسیب های دائمی به لثه ها و حتی از دست دادن دندان ها شود. در این مقاله، به بررسی علل، علائم، روش های پیشگیری و درمان این مشکل می پردازیم.
قرار است مطالعه کنیم ...
Toggleتورم لثه به حالتی اطلاق می شود که لثه ها ملتهب، قرمز و متورم می شوند. این التهاب لثه معمولاً در اثر تجمع پلاک های باکتریایی روی دندان ها و لثه ها ایجاد می شود. پلاک ها حاوی باکتری هایی هستند که از مواد غذایی و قندها تغذیه می کنند و اسید تولید می کنند که می تواند به بافت لثه آسیب بزند.
متورم شدن لثه یا ژنژیویت، مرحله اولیه التهاب است و در صورت درمان به موقع، برگشت پذیر است. اما اگر تورم درمان نشود، ممکن است به بیماری پریودنتال یا پریودنتیت تبدیل شود که در آن لثه ها و استخوان های پشتیبان دندان ها دچار آسیب جدی می شوند.
اصلی ترین علت ژنژیویت، عدم رعایت بهداشت دهان و دندان است. عدم مسواک زدن منظم و استفاده نکردن از نخ دندان منجر به تجمع پلاک های باکتریایی در نزدیکی لثه ها می شود. این پلاک ها حاوی باکتری هایی هستند که به تدریج التهاب و ورم را به سمت لثه ها هدایت می کنند.
تغییرات هورمونی در دوران بارداری، یائسگی، بلوغ و دوره های قاعدگی می تواند باعث افزایش حساسیت لثه ها و ایجاد التهاب شود. این تغییرات هورمونی باعث افزایش جریان خون به لثه ها شده و آن ها را بیشتر مستعد التهاب و تورم می کند.
استعمال دخانیات یکی دیگر از عوامل مهم در ایجاد ژنژیویت است. نیکوتین موجود در سیگار و محصولات دخانی باعث کاهش جریان خون به لثه ها و تضعیف سیستم ایمنی دهان می شود که این امر خطر التهاب لثه ها را افزایش می دهد.
برخی داروها باعث خشکی دهان می شوند که این امر به افزایش تجمع پلاک های باکتریایی و در نتیجه التهاب لثه منجر می شود. داروهای ضد افسردگی، آنتی هیستامین ها و برخی داروهای ضد فشار خون از جمله داروهایی هستند که می توانند باعث تورم بافت های دهان شود.
برخی بیماری های سیستمیک مانند دیابت، بیماری های قلبی و بیماری های خود ایمنی می توانند خطر ابتلا به التهاب لثه را افزایش دهند. این بیماری ها ممکن است سیستم ایمنی بدن را تضعیف کرده و به التهاب و تورم لثه منجر شوند.
یکی از شایع ترین علائم متورم شدن لثه، قرمزی و تورم آن ها است. لثه ها ممکن است در محل التهاب نرم و حساس شوند و حتی به لمس حساس باشند.
خونریزی لثه ملتهب ممکن است به راحتی در هنگام مسواک زدن یا استفاده از نخ دندان رخ دهد و یکی از علائم اولیه التهاب لثه است که نباید نادیده گرفته شود.
تجمع پلاک های باکتریایی و التهاب لثه ها می تواند به تولید ترکیبات سولفوری و بوی بد دهان منجر شود. بوی بد دهان یکی از علائم شایع مشکلات دهانی است که می تواند به صورت مداوم یا دوره ای باشد.
در موارد پیشرفته تر، لثه ها ممکن است از دندان ها عقب نشینی کنند و به اصطلاح تحلیل بروند. این وضعیت می تواند باعث ایجاد فاصله بین دندان ها و لثه ها شود که محل مناسبی برای تجمع باکتری ها و تشکیل پلاک ها است.
تورم می تواند باعث ایجاد حساسیت دندان ها به تغییرات دما و مواد غذایی شود. این حساسیت معمولاً ناشی از تحلیل لثه ها و قرار گرفتن ریشه دندان ها در معرض محیط دهان است.
در مواردی که تورم به دلیل تجمع پلاک های باکتریایی ایجاد شده است، دندانپزشک ممکن است نیاز به پاکسازی حرفه ای دندان ها و لثه ها داشته باشد. این پاکسازی می تواند شامل جرم گیری دندان و همچنین پاکسازی عمقی لثه ها باشد.
دهان شویه های ضدباکتری می توانند به کاهش تعداد باکتری های موجود در دهان و لثه ها کمک کنند. این دهان شویه ها معمولاً حاوی کلرهگزیدین یا سایر ترکیبات ضدباکتری هستند که می توانند به کنترل التهاب و ورم بافت های دهان کمک کنند.
در موارد شدیدتر ورم لثه، دندانپزشک ممکن است آنتی بیوتیک ها را تجویز کند. این داروها می توانند به کاهش عفونت و التهاب کمک کنند. آنتی بیوتیک ها ممکن است به صورت موضعی (به صورت ژل یا پماد) یا سیستمیک (قرص یا کپسول) استفاده شوند.
در موارد پیشرفته تر که تورم به پریودنتیت تبدیل شده است و آسیب های جدی به لثه ها و استخوان ها وارد شده است، جراحی لثه ضروری باشد. این جراحی می تواند شامل پاکسازی عمقی بافت های زیر لثه، برداشتن بخش های آسیب دیده و بازسازی آن ها باشد.
لیزر یکی از تکنولوژی های پیشرفته در درمان ژنژیویت است که می تواند به کاهش التهاب و باکتری ها کمک کند. لیزر می تواند با دقت بیشتری بافت های ملتهب را درمان می کند.
ورم لثه یک مشکل شایع و قابل درمان است که در صورت عدم توجه می تواند به مشکلات جدی تر دهانی منجر شود. رعایت بهداشت دهان و دندان، مراجعه منظم به دندانپزشک و مدیریت عوامل خطر مانند دخانیات و استرس، می تواند به پیشگیری از تورم و حفظ سلامت لثه ها کمک کند.
در صورت بروز علائم التهاب، درمان های مناسب و به موقع می تواند به بهبود وضعیت لثه ها و جلوگیری از پیشرفت بیماری کمک کند. همکاری نزدیک با دندان پزشک و پیگیری مستمر درمان، کلید موفقیت در مدیریت و درمان این مشکل است.
امیدواریم که مجله دکتر ایمپلنت راهنمای ابدی شما باشد 🙂