ایمپلنت دندان یک روش جایگزین برای دندان از دست رفته است که قطعات آن در سایز و اندازه دندان طبیعی هستند. یکی از عوارضی که بعد از کاشت ایمپلنت احتمال ایجاد آن وجود دارد، عفونت ایمپلنت دندان است. عفونت بر اثر تجمع پلاک های عفونی به وجود می آید که در صورت عدم درمان می تواند باعث ایجاد التهاب، از دست رفتن استخوان و شکست کاشت دندان شود.
در این مقاله سعی داریم درباره عفونت بعد از ایمپلنت، عوامل ایجاد کننده و درمان آن اطلاعاتی در اختیار شما قرار دهیم.
قرار است مطالعه کنیم ...
Toggleایمپلنت دندان روشی برای پر کردن جای خالی دندان از دست رفته است و از دو بخش تشکیل می شود که یک بخش آن در داخل لثه و زیر لثه قرار دارد و به عنوان ریشه دندان عمل می کند و بخش دیگر آن بالای خط لثه قرار می گیرد و نقش تاج دندان را بر عهده دارد. بنابراین می توان گفت که ایمپلنت دندان تقریبا شبیه به دندان اصلی دندان است.
عفونت می تواند بلافاصله بعد از کاشت ایمپلنت و یا بعد از گذشت چند ماه یا چند سال به وجود بیاید؛ به هر حال افرادی که ایمپلنت دندان انجام دادند، احتمال ایجاد عفونت ایمپلنت دندان در آنها زیاد است.
دلیل ایجاد عفونت بعد از کاشت ایمپلنت تجمع باکتری ها، پلاک ها و جرم های دندانی است. باکتری ها و عوامل عفونت ساز می توانند در دهان از راه بزاق، زبان و لوزه به وجود بیایند یا از محیط خارج از دهان وارد شوند.
شرایط سایر دندان های دهان می تواند در ایجاد عفونت ایمپلنت تاثیر داشته باشند؛ به این صورت که اگر سایر دندان ها سالم باشند احتمال ایجاد عفونت کمتر می شود. در کل چند مورد وجود دارد که در ایجاد عفونت بعد از ایمپلنت دندان تاثیر دارند و باعث بروز عفونت می شوند؛ این موارد عبارتند از:
یکی از دلایل ایجاد عفونت بعد از کاشت ایمپلنت، بی توجهی به رعایت بهداشت دهان و دندان است. با رعایت نکردن بهداشت، احتمال تجمع باکتری و ایجاد پلاک افزایش می یاید. این شرایط باعث پوسیدگی دندان های اصلی و عفونت در محل کاشت دندان مصنوعی می شود.
عفونت لثه باعث ایجاد عفونت در محل کاشت ایمپلنت دندان می شود و از پیوند ایمپلنت با استخوان جلوگیری می کند.
دود سیگار باعث اختلال در جریان خون در لثه و خشکی دهان می شود. این دو حالت باعث افزایش باکتری و تجمع پلاک در دندان می شود که همین تجمع پلاک سبب ایجاد عفونت ایمپلنت دندان خواهد شد.
وجود علایم زیر نشان دهنده وجود عفونت در ایمپلنت هستند:
این مشکل مانند سایر مشکلات دندانی در صورت تشخیص زود هنگام، درمان راحت و آسانی دارد و از بروز خطرات جدی جلوگیری می کند. بنابراین بیمار باید در صورت احساس درد و عفونت، سریع برای درمان آن اقدام کند.
در صورت بی توجهی به درمان و عدم درمان به موقع، احتمال ایجاد درد شدید، عفونت در لثه و استخوان و عفونت سینوس (با رسیدن باکتری به ریشه دندان ها فک بالا) وجود دارد. در این شرایط شاید دندانپزشک مجبور شود، قسمتی از استخوان فک که درگیر عفونت شده را بردارد.
همچنین احتمال دارد، عفونت ایمپلنت دندان به سایر دندانهای اصلی برسد و باعث آسیب جدی و غیر قابل درمان در آن شود. در این صورت شاید بیمار دندان های دیگرش را نیز از دست بدهد.
از جمله راه های تشخیص عفونت در ایمپلنت دندان:
روش های درمانی که دندانپزشک برای درمان عفونت در ایمپلنت دندان به کار می برد بستگی به نوع عفونت و پیشرفت آن دارد. عفونت در ایمپلنت های دندانی می تواند بلافاصله بعد از کاشت به وجود بیاید و یا بعد ها بر اثر عوامل ایجاد کنند عفونت به وجود بیاید. در هر صورت دو درمان زیر برای این مشکل وجود دارد:
این روش با تمیز کردن مکانیکی محل عفونت، شستشو با کلرهگزیدین، ضد عفونی و تجویز آنتی بیوتیک های موضعی (برای یک عفونت سطح متوسط) و برس های چرخان است. از این روش برای درمان عفونت هایی که در مراحل اولیه بروز است، استفاده می شود و معمولا برای عفونتی که بلافاصله بعد از کاشت ایمپلنت ایجاد می شود، کاربرد بیشتری دارد.
از این جراحی برای درمان عفونت های شدید استفاده می شود. هنگامی که عفونت گسترش یافته باشد، باعث تحلیل و از بین رفتن استخوان می شود. در این صورت درمان غیر جراحی جوابگو نیست.
اگر با شدید شدن عفونت ایمپلنت دندان، پایه ایمپلنت بر اثر تحلیل رفتن استخوان و عفونت شدید شل شده باشد، دندانپزشک باید ایمپلنت آلوده را بر دارد، محل آن را تا زمان ترمیم به حال خود رها کند و پس از ترمیم ایمپلنت دیگری را جایگزین کند.
برای پیشگیری از بروز عفونت در ایمپلنت دندان باید بیمار موارد زیر را به خوبی رعایت کند:
وجود باکتری، تجمع آن ها و ایجاد پلاک باعث به وجود آمدن عفونت در ایمپلنت دندان می شود. با رعایت کردن نکات بهداشتی، چکاپ های دوره ای از بروز آن جلوگیری می شود. در صورت ایجاد عفونت و احساس درد باید سریع برای درمان آن به دندانپزشک با تجربه و متخصص مراجعه کرد.