برخی از بیماران ممکن است پس از کاشت ایمپلنت، علائمی مانند درد، التهاب، تورم و حساسیت را تجربه کنند. مزایای کاشت ایمپلنت غیر انکار است اما نمی توان از مبحث حساسیت ها به راحتی عبور کرد چراکه احتمال رخ دادن مشکلات جدی وجود دارد. این مقاله به بررسی علل، علائم و راه های پیشگیری از حساسیت به ایمپلنت دندان می پردازد.
قرار است مطالعه کنیم ...
Toggleحساسیت به ایمپلنت دندان، واکنش منفی سیستم ایمنی بدن به مواد یا فرآیندهای مرتبط با کاشت ایمپلنت است. این واکنش ها می توانند منجر به عوارضی مانند درد، التهاب و عفونت شوند. برخی از این عوارض ایمپلنت دندان ممکن است به صورت موقت یا دائمی باشند و نیاز به تشخیص و درمان به موقع دارند.
😉 نیاز به شناخت مسکن قوی برای ایمپلنت دندان دارید؟
ایمپلنت های دندانی معمولاً از فلزاتی مانند تیتانیوم ساخته می شوند که به خاطر سازگاری بالایشان با بدن شناخته شدند. با این حال، در برخی افراد، سیستم ایمنی بدن ممکن است به این مواد واکنش نشان دهد و منجر به حساسیت شود. این واکنش ها می توانند شامل التهاب، درد و تورم در ناحیه ایمپلنت باشند.
😉 با دلایل و راهکارهای درمان ورم صورت بعد از ایمپلنت دندان آشنا هستید؟
عدم رعایت اصول بهداشت دهان و دندان می تواند منجر به تجمع باکتری ها در ناحیه ایمپلنت شود. این باکتری ها می توانند به بافت های اطراف ایمپلنت آسیب برسانند و منجر به التهاب و حساسیت شوند. عفونت های لثه و تجمع پلاک های میکروبی از جمله عواملی هستند که می توانند خطر عفونت را افزایش دهند.
تیتانیوم به عنوان ماده ای مقاوم در برابر خوردگی، دارای لایه ای از اکسید است که از آن در برابر واکنش های شیمیایی محافظت می کند. اگر این لایه آسیب ببیند، یون های تیتانیوم آزاد شده و با پروتئین های بدن ترکیب می شوند که می تواند منجر به واکنش های آلرژیک و حساسیت شود.
در برخی موارد، برای تثبیت روکش ایمپلنت از سیمان استفاده می شود. استفاده بیش از حد از سیمان یا چسب مخصوص می تواند منجر به تجمع آن در ناحیه جراحی شود که این تجمع می تواند باعث التهاب و حساسیت به ایمپلنت دندان در بافت های اطراف شود.
اعمال فشار زیاد به ایمپلنت، به ویژه در مراحل اولیه پس از کاشت، می تواند منجر به آسیب به بافت های اطراف و ایجاد حساسیت شود. این فشار می تواند ناشی از جویدن مواد سخت یا عدم تطابق ایمپلنت با استخوان فک باشد.
اگر پیش از کاشت ایمپلنت، فرد دارای عفونت فعال در ناحیه دهان باشد، این عفونت می تواند به ناحیه ایمپلنت منتقل و منجر به التهاب و حساسیت شود. بنابراین، درمان کامل عفونت های دهانی پیش از کاشت ایمپلنت ضروری است.
در فرآیند کاشت ایمپلنت، ممکن است به بافت های عصبی یا دیگر بافت های دهان آسیب وارد شود که این آسیب ها می توانند منجر به درد و حساسیت در ناحیه ایمپلنت شوند.
در برخی موارد، ایمپلنت به خوبی با استخوان فک جوش نمی خورد که می تواند منجر به درد و لق شدن ایمپلنت دندان شود. این مشکل ممکن است به دلیل کیفیت پایین استخوان فک یا تکنیک های نادرست جراحی رخ دهد.
برخی از مواد الاستیکی که در فرآیند کاشت ایمپلنت استفاده می شوند، ممکن است در برخی افراد واکنش های حساسیتی ایجاد کنند. این واکنش ها می توانند منجر به التهاب و درد در ناحیه ایمپلنت شوند.
اگر پایه ایمپلنت به دندان های طبیعی بیش از اندازه نزدیک باشد، ممکن است منجر به متراکم شدن ایمپلنت شود که این وضعیت می تواند باعث التهاب و حساسیت در ناحیه ایمپلنت شود.
علائم معمول حساسیت به ایمپلنت شامل موارد زیر است:
برای کاهش خطر حساسیت به ایمپلنت باید اقداماتی خاصی را انجام داد. استفاده از ایمپلنت های ساخته شده از مواد بی اثر و با کیفیت برای جلوگیری از حساسیت توصیه می شود. بررسی تاریخچه پزشکی بیمار و انجام تست های آلرژی می تواند در انتخاب مواد مناسب کمک کننده باشد.
مسواک زدن منظم و استفاده از نخ دندان برای جلوگیری از عفونت. استفاده از دهان شویه های ضدباکتریال و مراجعه منظم به دندانپزشک برای تمیزکاری حرفه ای نیز توصیه می شود. بررسی دوره ای ایمپلنت و اطمینان از سلامت آن برای پیشگیری مشکلات الزامی است. دندانپزشک می تواند با معاینات منظم، مشکلات احتمالی را شناسایی و درمان کند.
در صورت بروز حساسیت، درمان های زیر ممکن است مفید باشند:
😉 بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت ایمپلنت دندان چیست؟
قدم اول، انجام آزمایش های لازم برای شناسایی دقیق حساسیت به تیتانیوم در پایه ایمپلنت است. با استخراج پایه تیتانیومی، احتمال حساسیت به ایمپلنت دندان نزدیک به عدد 0 خواهد شد چراکه اصلی ترین دلیل برای ایجاد واکنش جنس پایه است. اگر فردی نسبت به پایه تیتانیومی ایمپلنت حساسیت نشان دهد یعنی دیگر امکان استفاده از ایمپلنت وجود ندارد؟ خیر، ایمپلنت سرامیکی درمان حساسیت به تیتانیوم است.
عناصر پایه ایمپلنت سرامیکی از جنس زیرکونیوم می باشد و اصلی ترین دلیل برای ارائه چنین ایمپلنتی، راهکاری دائمی برای جایگزین پایه تیتانیوم در افرادیست که نسبت به فلز تیتانیوم حساسیت دارند. با توجه به تحقیقات و تجربیات، ایمپلنت سرامیکی هیچ واکنش حساسیتی را بروز نمی دهد. عمر ایمپلنت دندان سرامیکی مانند تیتانیومی حداقل 10 الی 15 سال و با رعایت مراقبت های اساسی بعد از درمان تا 20 الی 25 سال هم امکان پذیر است، بعلاوه از استحکام قابل توجهی برخوردار می باشد.
هزینه ایمپلنت دندان سرامیکی در مقایسه با تیتانیومی بیشتر است چراکه به دلیل جنس مواد باکیفیت و مرغوب محبوبیت بیشتری را میان متقاضیان جذب می کند.
حساسیت به ایمپلنت دندان می تواند تاثیر منفی بر کیفیت زندگی داشته باشد. با رعایت نکات پیشگیرانه و مراجعه منظم به دندان پزشک، می توان از بروز این مشکلات جلوگیری کرد و از مزایای ایمپلنت دندان بهره مند شد. در صورت بروز هرگونه علائم غیرمعمول، توصیه می شود فوراً با دندان پزشک خود مشورت کنید تا از بروز عوارض جدی تر جلوگیری شود.