سیگار کشیدن یکی از دلایل مهم از دست دادن دندانها است و محدودیتهایی را نیز برای جایگزین کردن آن به روش ایمپلنت ایجاد میکند. موفقیت کاشت دندان به روش ایمپلنت در افراد سیگاری ۱5 درصد کمتر از سایر افراد است. همچنین خطر ایجاد عفونت در لثه پس از انجام ایمپلنت برای افراد سیگاری بسیار بالاست.
برای جلوگیری از تاثیر سیگار بر ایمپلنت دندان توصیه میشود قبل از انجام کاشت دندان و تا زمان بهبودی کامل ایمپلنت دندان و جوش خوردن آن از سیگار کشیدن خودداری کرد.
قرار است مطالعه کنیم ...
Toggleایمپلنت دندان از جمله موارد ترمیم دندان است که جای ریشه دندان از دست رفته، داخل استخوان فک کاشته میشود. این ایمپلنتها به پایههایی محکم برای پشتیبانی از یک یا چند دندان جایگزین شده تبدیل میشوند، دندانهایی که تاج نامیده میشوند.
افراد سیگاری از جمله کسانی هستند که مستعد از دست دادن دندان میباشند و نیاز به جایگزین کردن دندان پیدا میکنند و در این مسیر درمان باید به تاثیر سیگار بر ایمپلنت دندانها توجه کرد که در صورت عدم توجه به آنها درمان با شکست مواجه میشود.
کسانی که سیگار میکشند و قصد ایمپلنت دندان را دارند باید طبق نظر دندانپزشک برای کاشت دندان اقدام کنند. اولین توصیه هر دندانپزشک قبل از ایمپلنت برای افراد سیگاری ترک کردن سیگار میباشد. با ترک سیگار احتمال موفقیت درمان ایمپلنت 15 تا 30 درصد افزایش میباید. اما همه ما میدانیم ترک سیگار برای این افراد کاری بسیار دشوار است.
به همین دلیل دندانپزشکان به چنین افرادی توصیه میکنند که یک هفته قبل از انجام ایمپلنت و یک هفته تا 3 ماه بعد از آن از کشیدن سیگار خودداری کنند و مقدار مصرف آن را بعد از انجام ایمپلنت کم کنند و دندان کاشت شده را کمتر در معرض دخانیات قرار دهند.
مصرف دخانیات (سیگار و قلیان) می تواند برای روند بهبود در ایمپلنت دندان اثر داشته باشد. مهمترین اثرات آن عبارتند از:
سیگار موجب رقیق شدن خون میشود و این باعث میشود که در هنگام انجام ایمپلنت و یا بعد از آن خونریزی اتفاق بیفتد.
با مصرف سیگار دود آن وارد دهان میشود و به لثه و غدد بزاقی دهان که سپر دفاعی در دهان هستند آسیب میرساند که نتیجه آن توقف ترشح بزاق خواهد بود. با اختلال در ترشح بزاق، سطح رطوبت دهان کاهش مییابد و سبب آسیب به ایمپلنت دندان و شکستگی آن میشود.
کشیدن سیگار از جوش خوردن استخوان با ایمپلنت جلوگیری میکند. دخانیات تنها موجب پس زدن ایمپلنت دندان نمی شود بلکه تحلیل استخوان را نیز به دنبال دارد. با تحلیل رفتن استخوان، ایمپلنت لق شده و در آخر نیز خواهد افتاد.
در صورت پس زدن ایمپلنت، دندانپزشک باید لثه را باز کند و مجددا زخم را بخیه بزند به همین دلیل مصرف سیگار و دود ناشی از آن در ترمیم اختلال ایجاد میکند و باعث میشود لثه دیرتر جوش بخورد. در این صورت استخوان اطراف ایمپلنت که در واقع نگه دارنده پایه ایمپلنت است تحلیل میرود.
قرار گرفتن در معرض نیکوتین موجود در دود موجب کاهش جریان خون و ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن و کاهش توانایی آن در بهبود زخمها میشود.
افراد سیگاری معمولا به خوبی نمیتوانند بهداشت دهان و دندان خود را حفظ کنند. در صورت عدم رعایت بهداشت به بیماری های متعدد لثه و دندان مبتلا میشوند و ریسک بروز بیماری التهاب لثه یا همان پریودنتال در اطراف ایمپلنت در آنها بالا میرود.
برای جلوگیری از بروز مشکلات و مراقبت بیشتر در افراد سیگاری لازم است موارد زیر را رعایت کرد تا طول عمر ایمپلنت بالا برود.
نکته: مصرف نکردن سیگار از یک هفته قبل از کاشت برای از بین نرفتن تاثیر مواد بی حسی در حین جراحی نیز حائز اهمیت است و یکی از دلایل تاکید بر عدم مصرف آن همین موضوع است.
علت منع شدن سیگار قبل و بعد از ایمپلنت دندان ، دود حاصل از کشیدن سیگار است که بافت دهان را میسوزاند و در دراز مدت موجب ضخیم شدن لایه بالایی پوست شده و به غدد بزاق آسیب میرساند. علاوه بر این موجب کم شدن ترشح بزاق و خشکی دهان نیز میشود.
این در حالی است که وجود بزاق برای شستن پلاک و اسید درون دهان الزامی است. زیرا پلاک و اسید دهان برای لثه و استخوان حمایت کننده ایمپلنت مضر هستند. از طرف دیگر، کمبود بزاق و خشکی دهان میتواند محیط داخلی دهان را به فضای مستعد رشد باکتری تبدیل کند و خطر بروز پوسیدگی دندان را افزایش دهد.
با مشاهده موارد زیر میتوان به شکست درمان کاشت دندان پی برد:
کسانی که سیگار می کشند هم تحت عمل جراحی مربوط به ایمپلنت و هم کاشت دندان قرار میگیرند، باید توسط دندانپزشکان تشویق شوند که سیگار را ترک کنند و دندانپزشک باید تاکید کند که سیگار کشیدن میتواند عوارض مربوط به ایمپلنت کردن را افزایش دهد و میزان موفقیت آن را کاهش دهد.
دندانپزشک باید تصمیم بگیرد که آیا درمان ایمپلنت را در موقعیت های پر ریسک شروع شود یا خیر، اما زمانی که تصمیم به ادامه آن گرفت، رضایت آگاهانه بیمار قبل از شروع درمان ضروری است. بیمار باید بداند که چه شرایطی برای انجام و ادامه کاشت لازم است و سعی کند آنها رعایت کند تا درمان با موفقیت به پایان برسد.