زمانی که دندان دچار پوسیدگی میشود، نیازمند درمان است. اگر شدت پوسیدگی بالا باشد، پزشک از روکش دندان استفاده میکند. در برخی مواقع که ساختار بیرونی دندان سالم است اما پوسیدگی بهقدری است که نمیتوان آن را پر کرد، از اینله و آنله دندان استفاده میشود. از اینله و انله در مواقعی که دندان دچار شکستگی یا آسیبدیدگی باشد نیز میتوان استفاده کرد.
در واقع اینله و انله دندان در مواقعی استفاده میشود که شدت پوسیدگی بالا نباشد. زمانی که شدت پوسیدگی وخیم باشد، پزشکان روکش دندان را توصیه میکنند. اینله و انله علاوه بر خاصیت ترمیمی، خاصیت زیبایی نیز دارند و ظاهر دندان را کاور میکنند. این دو روش اغلب برای دندانهای عقب به کار برده میشوند. پزشکان پس از بررسی شرایط دندان، روکش یا اینله و انله را برای درمان انتخاب میکنند.
اینله دندان با استفاده از مواد کامپوزیت دندان یا برخی مواد سرامیک مانند به نام پرسلین ساخته میشود. رنگ این مواد مانند رنگ طبیعی دندان است. اینله دندان در مواردی که دندان درست پر نشده و ظاهر خوبی ندارند، مورداستفاده قرار میگیرد. پزشکان میتوانند برای پرکردن سوراخ دندان از اینله استفاده کنند. برای پرکردن از طریق اینله از روش باندینگ استفاده میشود. با روش باندینگ مواد اینله محکم روی دندان میچسبند و از دندان جدا نمیشوند. اینله برای پرکردن سطح مرکزی دندان کاربرد دارد.
با استفاده از اینله نمیتوانیم سطح رویی دندان را ترمیم کنیم. انله به این نیاز پاسخ میدهد و برای ترمیم طرفین دندان کاربرد دارد. همچنین به انله روکش تکهای هم گفته میشود. با استفاده از انله، سوراخهایی که در سطح رویی دندان وجود دارند پر میشود. انله نیز مانند اینله از رنگ طبیعی مطابق با دندان برخوردار است و جنس سرامیکی دارد. برای قراردادن انله نیز از روش باندینگ استفاده میشود.
برای انجام اینله و انله دندان به دو جلسه نیاز داریم. در جلسه اول معاینات لازم جهت ساخت اینله و انله انجام میشود. در مرحله دوم اینله و انله روی دندان قرار میگیرند.
در جلسه اول پزشک معاینه کاملی از دندان و لثه به عمل میآورد. سپس با استفاده از داروی بیحسی لثه و دندان را بی حس میکند و تمام پوسیدگیها را با مته مخصوص میتراشد. با این کار دندان بیمار تمیز شده و آماده چسباندن میشوند.
با استفاده از یک سینی کوچک مخصوص که حاوی مقادیر زیادی از بتونه دندانپزشکی است، قالب دندان آسیبدیده گرفته میشود. سپس قالب گرفته شده به آزمایشگاه فرستاده شده تا اینله یا انله مناسب دندان بیمار ساخته شود.
همانطور که گفته شد پس از تراشیدن دندان از آن قالبی گرفته میشود تا به آزمایشگاه فرستاده شود. ممکن است آمادهسازی مواد چند هفته طول بکشد. پزشک برای آنکه در این زمان از دندان بیمار محافظت کند، پرکردگی موقت را انجام میدهد. در جلسه دوم پرکردگی موقت حذف شده و فرایند قرارگیری انله انجام میشود.
در انله مستقیم مانند روشهای سنتی عمل نمیشود. پزشک با استفاده از شبیهسازی کامپیوتری و سایر امکانات مدرنی که موجود است کار را انجام میدهد. درواقع یک عکس از دندان گرفته شده و طراحی روکش یا ونیر جلوی بیمار انجام میشود. در این روش نیاز به پرکردن موقت یا نمونهبرداری نیست. در روش غیرمستقیم از سیستمهای زیر استفاده میشود:
پس از ساخت انله یا اینله، دندانپزشک مواد را روی دندان میگذارد تا ببیند مناسب با فرم دندان ساخته شدهاند یا خیر. پس از آنکه اینله یا انله به خوبی روی دندان جای گرفت با استفاده از یک چسب قوی روی دندان چسبیده میشوند. این چسب صمغی است و باعث محکم شدن انله یا اینله روی دندان میشود. پس از چسباندن نوبت پولیش کردن آن میرسد تا ظاهر دندان زیبا و صاف شود.
ممکن است بعد از نصب اینله یا انله کمی احساس ناراحتی یا درد خفیف در ناحیه دهان داشته باشید. همچنین ممکن است سطح جدید دندان برایتان غریبه باشد و حس ناخوشایندی به شما دست دهد. اما بهمرور به این دندان جدید عادت میکنید. درصورتیکه درد داشتید میتوانید مسکن مصرف کنید. گاهی اوقات بافت دهانی اطراف انله یا انله ممکن است حساس شوند که با گذشت چند روز برطرف خواهد شد.
سرعت پرکردن دندان به نسبت اینله و انله بالاتر است و تنها در یک جلسه انجام میشود. در روش پرکردن دندان، دندانپزشک از مواد مخصوصی استفاده میکند که با انله و اینله متفاوت است. از طرفی این مواد مستقیماً داخل دندان را پر میکنند. اینله حالت فرسایشی ندارد و امکان جداشدن یا آسیبدیدن آن به نسبت پرکردن کمتر است. از آنجایی که اینله یا انله متناسب با اندازه فضای خالی دندان ساخته میشوند، اگر دقیق نباشند ممکن است مواد غذایی به داخل حفره نفوذ کند. در نتیجه این نفوذ ممکن است پوسیدگی بیشتر شود.
هزینه انله و اینله به نسبت پرکردن دندان بالاتر است و توسط بیمه تحت پوشش قرار نمیگیرد. در برخی از روشهایی که برای ترمیم دندان استفاده میشود، سطح دندان را به نسبت قابل توجهی تراش میدهند درحالی که در اینله نیاز به این کار نیست. درست است که هزینه انله و اینله به نسبت پر کرد بیشتر است اما با توجه به دوامی که دارند به نسبت پرکردن میتواند کارایی بیشتری داشته باشد.
اگر این مطلب برای شما مفید بود در مجله دندانپزشکی ایمپلنت با ما همراه باشید.