درآمدن دندان مصنوعی آن هم وقتی داریم از ته دل لبخند می زنیم فقط توی فیلم ها جالب و خنده دار است، در دنیای واقعی یک فاجعه تمام عیار به حساب می آید! اوردنچر دندان راه حلی کم نظیر برای جلوگیری از اتفاقاتی از این دست است. پروتز اوردنچر توسط ایمپلنت پشتیبانی می شود. به خاطر همین هم است که سفت و محکم سرجایش می ماند و تکان نمی خورد، درست مثل یک دندان واقعی! اما این همه آن چیزی نیست که باید راجع به اوردنچر بدانید.
تا همین الان هم به برخی از نقاط مثبت اوردنچر دندان مثل اصلاح طرح لبخند و یا افزایش اعتماد به نفس اشاره کرده ایم. دیگر مزایای اوردنچر عبارتند از:
اما اوردنچر دندان چندان بی عیب هم نیست. عوارض و معایب اوردنچر دندان عبارتند از:
حالا که خوب با مزایا و معایب اوردنچر دندان آشنا شدید و مطممئن اید که این بهترین راه برای عبور از مرحله بی دندانی است، وقتش رسیده است که با کمک دندانپزشک بهترین روش اوردنچر را انتخاب کنید.
اوردنچر دندان انواع و اقسام گوناگونی دارد، از جمله متحرک و ثابت. تازه همین دو شکل از اوردنچر خود به انواع دیگری تقسیم می شوند که در ادامه از آن ها حسابی حرف زده ایم. نکته جالب توجه این است که هیچ کدام خود به خود نسبت به دیگری امتیازی ندارند. در واقع بهترین نوع پروتز اوردنچر همان نوعی است که دندانپزشک با توجه به یک سری از معیارها برای شما انتخاب می کند. معیارهایی را که در انتخاب یکی از انواع اوردنچر موثر اند، فهرست کرده ایم:
اوردنچر ثابت و یا اوردنچر متحرک؟! انتخاب با شماست. هر دوی آن ها بسیار راحت و مطمئن تر از پروتزهای معمولی اند: نه تنها جای خالی دندان را پر می کنند بلکه جلوی تحلیل رفتن استخوان فک را می گیرند و سلامت دهان و دندان را تضمین می کنند. در ادامه با انواع اوردنچر دندان آشنا خواهید شد.
اوردنچرهای متکی بر ایمپلنت معمولا بر چهار و یا پنج ایمپلنت در محل استخوان های فک قرار می گیرند. به این ترتیب هم از زوال استخوان ها جلوگیری می شود، هم عملکردشان را بهبود می دهد و هم چهره را جوانتر می کند. دندانپزشک این پروتزها را در دو مرحله کار می گذارد:
این دست از پروتزها قابل جا به جایی اند! می توانید هنگام خواب و یا وقتِ شستشوی دندان آن را در آورید و باز بگذارید سرجایش توی دهان تان.
این سبک از پروتزها درست مثل نمونه متحرکش است، با این تفاوت که در اوردنچر متکی بر ایمپلنت ثابت از پیچ ها به جای اباتمنت اوردنچر استفاده می شود. این پروتزهای اوردنچر دندان را نمی شود به راحتی درآورد و جا به جا کرد، مگر آن که برای انجام این کار از دندانپزشک کمک بگیرید. این روش از جایگزینی دندان به دست کم چهار ایمپلنت برای نصب و کارگزاری نیاز دارد.
در این روش ابتدا دو ایمپلنت در جای دندان های آسیاب و یا نیش قرار می گیرد. بعد ایمپلنت ها را به واسطه یک میله به وصل می کنند و بعد پروتز دندان را روی این میله قرار می دهند.
در این روش پروتزها بر روی دو ایمپلنت که به جای دندان آسیاب یا نیش کاشته شده اند، سوار می شوند و بر روی لثه قرار می گیرند. به این ترتیب که ابتدا دو ایمپلنت به واسطه یک میله به هم متصل می شوند و بعد پروتز روی این میله می نشیند. به خاطر همین به این روش اوردنچر میله ای هم می گویند.
این دسته از پروتزهای اوردنچر مخصوص دندان های قوس های پایینی اند. در اودنچر متکی بر ایمپلنت توپی، معمولا دو تا چهار ایمپلنت کاشته و به کار گرفته می شوند. واسطه میان ایمپلنت و اوردنچر دندان در واقع یک اباتمنت توپی است. این اباتمنت توپی کارِ جا به جایی اوردنچر را آسان تر می کند.
اسمش روش هست: اوردنچر دندان جزیی! به درد کسانی می خورد که فقط یک و یا چند دندانشان را از دست داده اند. این مدل از اوردنچر ایمپلنت همان کاری را می کند که باقی اوردنچرهای متکی بر ایمپلنت انجام می دهند. اوردنچر جزیی به راحتی قابل جا به جایی است.
همان طور که می بینید انواع ایمپلنت به تناسب با نوع جراحی تعیین می شود و نمی توان از یک فرایند مشخص به عنوان مراحل جراحی اوردنچر نام برد. با وجود این می کوشیم که یک تصویر بسیار کلی از فرایند کارگذاشتن اوردنچر ارائه دهیم.
حالا که سر در آوردیم اوردنچر چیست و با تعریف اوردنچر آشنا شدیم، می توانیم با جزییات بیشتری از مراحل جراحی اوردنچر حرف بزنیم. فرایند کارگذاشتن اوردنچر دندان به ترتیب عبارتست از:
در این مرحله از درمان دندانپزشک تشخیص خواهد داد آیا شما گزینه مناسبی برای این روش درمانی هستید یا خیر؟! در همین مرحله هم است که یکی از انواع اوردنچر را برای ترمیم جای خالی دندان تان انتخاب می کند.
ممکن است دندانپزشک تشخیص بدهد که باید یک و یا چندتا از دندان های طبیعی را بِکشد و در آورد. در این صورت چند ماهی زمان لازم است تا استخوان های دور آن دندان ها شروع کنند به ترمیم و بازسازی خودشان.
در این مرحله به یک بیهوشی مختصر نیاز دارید تا دندانپزشک بتواند به راحتی با چند بُرِش استخوان فک را سوراخ و ایمپلنت را نصب کند.
14 روز پس از کارگذاشتن ایمپلنت، پیچ های ترمیمی برداشته می شوند و جایشان را به اباتمنت ها می دهند. در طی این مدت اوردنچرها آماده و با کمک اباتمنت به ایمپلنت متصل می شوند.
تبریک می گوییم! مراحل درمان شما با موفقیت انجام شده است. حالا می توانید با رعایت اصول اولیه بهداشت دهان و دندان به راحتی بنوشید، بخورید، صحبت کنید و لبخند بزنید. پروتزهای اوردنچر مثل یک دندان طبیعی بهداشت دهان و دندان شما را تضمین می کند.