اگر دندان آسیب ببیند به طوری که با روشهای عادی مانند پرکردن، ترمیم و…. درمان نشود و بیمار نخواهد که دندان خود را از دست دهد، دندانپزشک به او روش روکش گذاری را پیشنهاد میکند.
روکش دندان به عنوان یک سرپوش یا کلاهک عمل میکند و بر روی دندانها قرار میگیرد تا نقص، کاستیهای دندانها را چه از نظر زیبایی، چه از نظر سلامت دندان رفع کند. این سوال برای شما هم حتما پیش آمده که جنس این روکشهای دندانی از چیست؟ یا عمر روکش دندان چقدر است؟ مراحل روکش گذاری چقدر است؟ با ما همرا باشید و جواب این سوالات در این مقاله با هم پیدا کنیم.
روکشهای دندانی کاربردهای زیادی دارند از جمله:
روکشهای دندانی متنوع بوده و میتوانند از جنسهای مختلفی باشند که بر عمر روکش دندان و ماندگاری آن تاثیر مستقیم دارد.
روکشهایی از جنس پالادیوم، کروم، طلا و نیکل از این نوع هستند. مقاومت این نوع روکشها در برابر فرسایش و فشار وارده ناشی از جوییدن غذا بسیار بالا است، اما به دلیل داشتن رنگ فلزی از آنها برای روکش کردن دندانهای جلویی استفاده نمیشود. این روکشها بیشتر برای دندانهای عقبی استفاده میشود.
نسبت به انواع روکشهای دیگر بسیار ارزان هستند، اما مقاومت آنها دربرابر فرسایش نسبت به روکشهای فلزی کمتر بوده و احتمالا شکستگی آنها بیشتر و به همین دلیل عمر روکش دندان زرینی کمتر از روکش فلزی است.
رنگ این جنس از روکش بیشتر از روکشهای دیگر به رنگ طبیعی دندان شبیه است اما در عین حال استحکام کمتری نسبت به روکشهای فلزی دارند. از روکشهای سرامیکی بیشتر برای روکش گذاری دندانهای جلویی استفاده میشود.
دندانپزشک قبل از ساخت روکش دندان باید وضعیت کلی دندان و ریشه را بررسی کند. همچنین باید از وجود فضای لازم و عدم وجود کیست و عفونت در محل قرار گیری روکش اطمینان حاصل کند.
مراحل ساخت و اجرای روکش دندانی از قرار زیر است:
عمر مفید روکشهای دندانی ۵ تا ۱۵ سال است. اما به طور کلی عمر روکشهای دندانی به میزان سایش و ترک خوردگی آنان بستگی دارد. بنابراین باید بهداشت دهان و دندان را بیشتر رعایت کرد و عادات ناسالمی مانند خرد کردن، جوییدن و شکستن خوراکیهای سخت با دندان، جوییدن ناخن و یا حتی باز کردن یک گره سفت را ترک کرد، با رعایت این موارد طول عمر روکشها دندانی افزایش مییابد.
افرادی که از روکشهای دندانی استفاده میکنند نیاز به مراقبتهای ویژه ای دارند، باید بعد از اعمال روکشها موارد زیر رعایت کرد:
بعد از روکش کردن دندانها ممکن است این مشکلات پیش بیایند ولی همیشه اینطور نیست. چنانچه مشکلات زیر پیش بیاید احتمال کاهش طول عمر روکش دندان وجود خواهد داشت:
احتمال بروز آلرژی وجود دارد، از آنجایی که روکشها از خود فلزات و ترکیبات فلزی متنوعی ساخته میشوند امکان بروز حساسیت وجود دارد.
روکشها میتوانند شل شوند. اگر سیمانی که زیر روکش کار گذاشته شده شسته شود نه تنها باعث شل شدن روکش میشود، بلکه شرایط را برای باکتریها فراهم میکند تا به قسمتهای باقی مانده دندان نفوذ کرده و باعث خرابی بیشتر شوند.
امکان ترک خوردگی در روکشهای سرامیکی وجود دارد که همین دلیل باعث کاهش طول عمر روکش دندان سرامیکی است. گاهی اوقات این نوع از روکش دچار ترک خوردگی میشود که اگر ترک خوردگی جزئی باشد میتوان با رزین کامپوزیتی آن را ترمیم کرد، اما اگر ترک خوردگی بیشتر باشد باید روکش را عوض کرد.
شاید تا چند روز احساس ناخوشایندی در محل قرارگیری روکش وجود داشته باشد، در صورت بروز هر نوع حساسیت به مواد سرد یا گرم و یا احساس سوزش در لثه، با شستشوی داخل دهان با آب گرم و نمک این احساس ناخوشایند از بین میرود. همچنین میتوان با استفاده از خمیر دندانهای مخصوص دندانهای حساس به کاهش این حساسیتها کمک کرد.
امکان جدا شدن روکش وجود دارد. گاها اندازههای روکش و دندان با هم مطابقت ندارن، یا برای اتصال روکش به دندان سیمان کمی استفاده شده است. در صورت افتادن روکش میتوان روکش و دندانها را تمیز کرده و با استفاده از چسب دندان یا سیمان موقتا روکش را به دندان متصل کرد، باید بلافاصله با دندانپزشک تماس گرفته شود و دستورالعملهای لازم را ارائه دهد و در اولین فرصت به دنداپزشک برای حل مشکل مراجعه کرد.
برای افزایش طول عمر روکش دندان باید مراقبتهای لازم انجام شود، همچنین انتخاب روکش مناسب با مقاومت بالا، مراجعه به دندانپزشک متخصص و با تجربه در ماندگاری روکشهای دندانی بسیار تاثیر گذار است.